EEN NIEUWE LIEFDE

Vier jaar terug vond weduwe Petra (76) een nieuwe liefde in weduwnaar André (85). ‘In mijn eentje voelde ik me soms eenzaam. Samen is het leven leuker.’

‘Leuk hè’, glundert Petra als ze vertelt over (haar relatie met) André. ‘Hij is een hele innemende en wijze man.’ Dat ze verliefd is, hoeft ze niet te zeggen: dat is zelfs op het kleine telefoonschermpje tijdens het beeldbellen goed te zien: ze straalt van oor tot oor.

Fietsmaatje

En dan te bedenken dat Petra eigenlijk ‘op zoek’ was naar iemand anders. Dat zit zo: op een dag, een aantal jaren na het plotse overlijden van haar man in 2011, fietst Petra van haar woonplaats Numansdorp naar haar dochter in Rotterdam. Onderweg wordt ze ingehaald door een man die roept: ‘Ik heb je ingehaald, nu ga ik een ontbijtje eten bij IKEA.’ Verder niks. Maar een paar dagen later betrapt Petra zich op de gedachte: ‘Dat was eigenlijk wel een leuke man.’

Klik

Spontaan als ze is, zet ze een oproepje in het AD. De man reageert niet, maar weduwnaar André wel. Hij mailt: ‘Wat een leuke advertentie. Als je hem vindt, kom ik met mijn bandje spelen op jullie bruiloft.’ Ze raken aan de praat, eerst via de app, dan bellend. ‘We hadden een klik’, zegt Petra, ‘en gelijk diepgaande gesprekken.’ Niet lang erna gaat ze spontaan op de koffie. ‘Het voelde vertrouwd.’ Een date volgt: ze gaan fietsen. En nog één: samen naar een jazzclub.

Te oud?

Petra wordt verliefd, maar dan trapt André op de rem. ‘Hij vond zichzelf te oud. “Ik wil niet dat je misschien mijn verpleegster wordt”, zei hij.’ Zelf vindt ze het geen enkel probleem dat hij tien jaar ouder is. ‘Wat maakt leeftijd uit als je het fijn hebt samen? En daarbij: ik kan ook van alles gaan mankeren. Ik had net borstkanker gehad.’

Afstand

Ook de afstand is voor André een obstakel. Met de auto wonen ze driekwartier rijden bij elkaar vandaan, maar hij is aangewezen op het openbaar vervoer en dan duurt het ruim tweeënhalf uur. Petra: ‘Ik zei: dan rijd ik toch naar jou, dat vind ik niet erg. En zo geschiedde.’

Latten

Nu rijdt ze elke week op donderdagavond naar André, en maandagavond weer terug. ‘We fietsen veel, gaan naar concerten, musea en hij kookt graag voor me. Heerlijk!’ Samen is het leven leuker, vindt ze. ‘In mijn eentje voelde ik me soms eenzaam. Ik miste het delen en ook de aanrakingen en intimiteit.’

Rugzak

Toch wil ze niet samenwonen. Of trouwen. ‘Het is perfect zo. Met allebei ook ons eigen huis, en eigen dingen. Dat is het verschil met op jonge leeftijd een relatie krijgen’, zegt ze. ‘Dan sta je nog aan het begin. Wij hebben allebei een volle rugzak.’ Maar ze is blij en dankbaar dat ze het nog eens mee mag maken: een nieuwe liefde. ‘Ik vind het echt een verrijking van mijn leven. Dit gun ik iedereen.’