PENSIONERING
'HEERLIJK DIE VRIJHEID, LEKKER DOEN WAT JE WIL'
Tekst Bart Speleers Beeld Marc Driessen, Arenda Oomen, Jeannette Schols
Met pensioen gaan, de een kijkt er al jaren naar uit en zit boordevol plannen, de ander werkt liever door of vreest het zwarte gat. Hoe kijken deze drie FNV-leden terug op hun eerste pensioentijd?
'Ik voel me net een puberpensionado'
‘In mei ben ik met pensioen gegaan’, vertelt Rita Veerman (67), voormalig projectmedewerker op het ministerie van Financiën. ‘Ik was er na al die jaren werken wel aan toe, maar ik keek er ook tegenop. Je baan zorgt voor een dagstructuur, een negen tot vijf ritme. Wat gebeurt er als dat wegvalt? Kom ik dan m’n bed nog uit?’
‘Weet je wat een goede voorbereiding is geweest op m’n pensionering? De coronatijd. Daardoor moest ik thuis gaan werken. Zat ik daar alleen, mijn lief is zeven jaar geleden overleden. Dus heb ik met een vriendin afgesproken om elke ochtend na een wandelingetje samen koffie te drinken. Daarna begon de werkdag. Door die tijd heb ik meer oog voor m’n omgeving gekregen: de bibliotheek, het koffietentje, de natuur. En ik kwam oude bekenden tegen, zoals een kunstenaar die prachtige houten beelden maakt.’
‘Na mijn pensioen heb ik met mijn vriendin besloten de koffie buiten de deur erin te houden. Vroeg op, wandelen en dan koffie in ons cafeetje. We hebben ook de vrijdagmiddagborrel ingevoerd. Vrijdags om vijf uur. Meestal blijven we hangen om nog wat te eten.’
‘Vóór mijn pensioen dacht ik dat ik m’n werk en collega’s zou gaan missen. Het verbaast me, maar ik mis niets. De vrijheid is heerlijk, lekker doen wat je wil. Met een goede cameraman ben ik aan de slag gegaan om een documentaire te maken over die kunstenaar. Nee, ik ga me niet vervelen, denk ik. Met zoveel ideeën en plannen in m’n hoofd voel ik me net een puberpensionado.’
'Mensen zeiden "Geniet toch van je pensioen", maar dat kon ik niet’
'Tot m’n pensionering werkte ik voltijds als beleidsmedewerker bij Ieder(in) en als directeur bij Vereniging LFB, belangenvereniging dóór en vóór mensen met een verstandelijke beperking’, zegt Conny Kooijman (69) uit Amersfoort. ‘Ik mocht na m’n AOW-gerechtigde leeftijd nog een half jaar een collega inwerken, maar daarna moest ik echt met pensioen. Dat deed ik met grote tegenzin, ik deed m’n werk met veel plezier.’
‘Middenin coronatijd ging ik met pensioen, dat was zwaar. Ik miste m’n collega’s, het sociale netwerk en de werkstructuur. Omdat ik niet meer bij een organisatie zat, werd ik ook niet meer uitgenodigd om een lezing te geven of een congres bij te wonen. Plots er niet meer bij horen deed wat met m’n gevoel van eigenwaarde. Ik voelde me rot in die tijd, tegen het depressieve aan. Mensen zeiden tegen me "Geniet toch van je pensioen", maar dat kon ik niet.’
‘Na de versoepeling van de coronaregels ging het beter. Ik kon er weer op uit, bezocht musea en steden en ben leuk vrijwilligerswerk gaan doen. Het gaat nu beter met me, maar ik ben er nog niet. Ik zou meer structuur willen, bijvoorbeeld een vaste werkdag per week. En dan met werk in m’n vakgebied: opkomen voor mensen met een beperking, inclusie en toegankelijkheid.’
‘Ik wil dat m’n geest fit en scherp blijft. In m’n omgeving ken ik mensen die met pensioen gaan en in één klap niets meer doen. Ze bewegen te weinig, houden hun geest niet scherp, doen het té rustig aan. Ik zie ze inzakken en kwaaltjes krijgen. Dat moet je voorkomen.’
'Mijn vrouw moest wel even wennen aan mijn thuiszijn'
‘Na m’n AOW-gerechtigde leeftijd heb ik twee jaar parttime doorgewerkt bij mijn werkgever, een bedrijf dat vouwkartonnages maakt’, vertelt voormalig commercieel medewerker Bert Eeken (69). ‘Ik had zoveel plezier in mijn werk, dus waarom zou ik stoppen? M’n werkgever vond het prima, ook al kreeg hij dat verzoek bijna nooit.’
‘In m’n doorwerkperiode werkte ik drie dagen per week en dat voelde eerlijk gezegd als vrijwilligerswerk. Ik stond relaxter in het werk, het voelde niet als ‘moeten’. Ondertussen kon ik m’n vrije dagen invullen met nieuwe activiteiten: oppassen op m’n kleindochter, hobbyen met de computer, fietsen. Dat beviel erg goed. Een ideale combinatie met m’n baan.’
‘Door het langzaam afbouwen van m’n werk, verliep de overgang naar m’n volledige pensionering eerder dit jaar zonder problemen. Ik had best nog langer willen werken, maar ik verveel me absoluut niet. M’n vrije tijd ben ik verder gaan vullen, met lezen, klusjes doen en ’s middags zwemmen met m’n kleindochter. Ik geniet echt van de vrijheid.’
‘Mijn vrouw moest wel even wennen aan m’n thuiszijn. Als niet-werkende partner deed zij alles alleen in huis. Na m’n pensionering was zij haar dagelijkse ritme kwijt. We kunnen het uitstekend met elkaar vinden hoor, maar het was even schakelen voor haar. Nu zijn we perfect op elkaar ingespeeld.’
‘In m’n omgeving heb ik gezien dat veel net gepensioneerden zich na een half jaar, als het vakantiegevoel weg is, gaan vervelen en in het zwarte gat vallen. Belangrijk is om dan niet te gaan piekeren en te blijven hangen, maar actief dingen op te pakken. Vul je dag met activiteiten die je leuk vindt. Alleen jijzelf kan uit dat zwarte gat klimmen.’
PROEF JE PENSIOEN!
FNV-leden die bijna met pensioen gaan of die net gepensioneerd zijn, kunnen waarschijnlijk vanaf april 2023 deelnemen aan De Pensioenproeverij, een nieuw initiatief van de FNV.
De PensioenProeverij is hét startpunt voor de voorbereiding op de periode na je betaalde werk. Twee dagen lang ga je samen met andere bijna- of netgepensioneerden aan de slag om je werkende leven af te sluiten en doelen te stellen voor het leven na het werk. Twee dagen vol inzicht, inspiratie, advies en tips over alles na je werkende leven. Meer informatie vind je op deze pagina!